Shoma5

... اکنون نتیجه انتخابات اعلام شده و تا چند هفته دیگر بایستی اولین جلسه هیئت مدیره جدید تشکیل شود.

طبق قانون نظام مهندسی، بایستی در جلسه اول، هیئت رئیسه سازمان برای مدت یک سال انتخاب شوند.

هیئت رئیسه شامل رئیس سازمان، نائب رئیس اول و دوم و دبیر  است.

هیئت رئیسه سازمان نقش قوه مجریه را دارد؛ یعنی کلیه مصوبات هیئت مدیره را باید اجرایی کند. علاوه بر این امور جاری و روزمره سازمان(شامل جواب به نامه ها، مسائل داخلی سازمان و ....) برعهده هیئت رئیسه سازمان است.

در برابر آن، هیئت مدیره نقش قوه مقننه را داراست که باید در مورد مسائل کلان سازمان تصمیم گیری کند و آنها را جهت اجرا به هیئت رئیسه محوّل نماید.

تصمیمات هیئت رئیسه معمولاً به صورت اغنایی گرفته می شود و کمتر نیاز به رای گیری( در جمع چهار نفره) پیدا می شود.

در چند هفته باقیمانده تا شروع دوره جدید، دو جریان موازی برای انتخاب ریاست دوره جدید سازمان مشغول فعالیت بودند:

الف- همکاران ما در ائتلاف که عقیده داشتند برای پیاده کردن اهداف مطرح شده در شعارهایشان نیاز به تغییر در سطح کلان سازمان است و با آمدن یک شخص دارای افکار جدید در راس هرم سازمان، تغییرات تا سطوح پایینی سازمان نیز ایجاد خواهد شد.

ب- افراد دارای سابقه قبلی در هیئت مدیره که اعتقاد داشتند برای حفظ پیوستگی مدیریت در سازمان، تغییر ریاست(حداقل در سال اول دوره جدید) به صلاح نیست و بهتر است رئیس وقت سازمان، کماکان در جای خود باقی بماند.

در این بین، یکی دو نفر از دوستان هم بودند که به صورت مدار کوتاه با این دو جریان موازی در ارتباط بودند و ما آخرش متوجه نشدیم که آنها طرفدار کدام یک از این دو عقیده هستند.

پس از طی شدن چند هفته مذاکره و رایزنی فشرده، بالاخره در اولین روز رسمی هیئت مدیره، انتخابات هیئت رئیسه برگزار شد و ریاست قبلی سازمان با کسب 7 رای از 13 رای حاضرین، در مقام خود ابقا شد و از ائتلاف ما، آقای مهندس ربانیفرد به عنوان نایب رئیس دوم و اینجانب نیز به عنوان دبیر هیئت رئیسه انتخاب شدند.

با این ترکیب هیئت مدیره( نسبت 7 رای به 6 رای که نشان دهنده بالانس بودن افراد با دو طرز تفکر متفاوت بود) و نسبت پنجاه- پنجاه در هیئت رئیسه، واقعاً هیچکس نمی توانست پیش بینی کند که روند تصمیم گیریها در سازمان به چه صورت خواهد بود؛ چون توازن کامل به این معنا بودکه کفه ترازو به سمت هیچ یک از دو طرز تفکر، سنگینی نخواهد کرد.

با این تفاسیر، اولین جلسه هیئت رئیسه برگزار شد و من شخصاً در فضایی که هنوز به قواعد بازی در آن آشنا نبودم، وارد شدم.

در جلسه اول هیئت رئیسه، کاندیدای خزانه داری برای معرفی به هیئت مدیره تعیین شد، جدول جلسات هیئت مدیره و نظامنامه تشکیل جلسات هیئت مدیره مورد بحث قرار گرفت و مقرر شد جهت تصویب، به هیئت مدیره ارائه شود.

(در مورد جلسات هیئت مدیره که برگزار شد در نوشتار بعدی توضیح خواهم داد)

در جلسه دوم هیئت رئیسه مقرر شد نظامنامه مالی و معاملاتی سازمان به هیئت مدیره ارائه شود تا آنها نظرات خود را روی آن اعلام کنند، نامه یک موسسه برای اعمال تخفیف در طراحی و نظارت پروژه اش واصل گردید، کمک سازمان به یک موسسه جهت امور خیر اعلام شد و به پیشنهاد مهندس ربانیفرد، قرار شد چارچوب اهداف کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت سازمان در جلسه هیئت مدیره مورد بحث و تبادل نظر قرار گیرد.

در جلسه سوم هیئت رئیسه در مورد جابه جایی برخی بندهای بودجه مصوب سازمان تصمیم گیری شد و چند انتصاب در دفاتر نمایندگی شهرستانها انجام شد.

در جلسه چهارم هیئت رئیسه، قیمت پیشنهادی برای انجام نظارتهای مسکن مهر که از سوی مسکن و شهرسازی واصل شده بود( مجموع چهار نظارت از قرار متری سه هزار تومان) مصوب شد و قرار شد 40% متراژ پروژه در سهمیه مهندسین قید شود.

نامه چند موسسه و شرکت برای درخواست ریختن فقط 5% حق الزحمه نظارت به سازمان و پرداخت مستقیم حق الزحمه نظارت توسط کارفرما به ناظران، واصل و مصوّب گردید.

پیشنهاد اینجانب برای ایجاد امکان مشاهده جلسات هیئت مدیره به صورت زنده در سایت سازمان مطرح شد که برخی از دوستان با نفس این کار مخالف بوده و معتقد بودند این کار به نوعی خودسانسوری اعضای هیئت مدیره در جلسات منجر خواهد شد و شاید نتوانند در برخی از موارد، موضع واقعی خود را در مورد مسائل بیان نمایند و در ضمن هنوز امکانات سخت افزاری مناسب در این رابطه در سازمان موجود نیست، لذا این پیشنهاد به صورت کوتاه شده و خلاصه شده به این صورت مصوّب شد که پس از تایید هیئت مدیره، خلاصه ای از مصوبات هیئت مدیره در سایت سازمان درج شود.

این، خلاصه ای از بحثها و مصوبات هیئت رئیسه در جلسات اولیه است و در نوشتار بعدی به ذکر بحثهای انجام گرفته در هیئت مدیره و نیز ادامه بحثهای هیئت رئیسه می پردازم ولی نکته قابل دریافت از این جلسات اولیه، آن است که حدود 80 درصد از انرژی و وقت هیئت رئیسه در این چند جلسه، بر روی امور جاری و روزمره سازمان صرف شده و دو پیشنهاد تدوین چارچوب اهداف سازمان و نیز اطلاع رسانی از جلسات هیئت مدیره در سایت سازمان، به عنوان اولین گامهای هیئت مدیره جدید در مسیر فراتر از روزمرّگی به شمار می آیند...

با سلام خدمت همه دوستان.

هنگامی که انتخابات پنجمین دوره هیئت مدیره سازمان نظام مهندسی استان اصفهان در سال 88 برگذار شد، تعدادی از همکاران شما، در ائتلافی به نام من موافقم! یا iAgree در کنار سایر کاندیداها پا در میدان گذاشتند.

دغدغه فکری آنها، چیزی جز دغدغه فکری اکثر کاندیداهای دیگر نبود؛ از وضعیت آن روز سازمان و اعضای آن گله مند بودند، از عدم ارج و قرب کار مهندسی در بین مردم و درآمد کم آن در مقایسه با سایر مشاغل ناراضی بودند، از بوروکراسی پیچیده و بی دلیل در زمینه خدمات مهندسی دل خوشی نداشتند و کلاً سعی داشتند تا سازمان تبدیل به "خانه مهندس"  شود.

شعارهای تبلیغاتی آنروز اعضای این ائلاف، در ادامه آورده شده است:

این حرفها، از آنجا که به صورت خیلی ساده و بدون استفاده از ادبیات پرطمطراق و انشایی زده شده بود، لاجرم بر دل تعداد زیادی از اعضای سازمان نشست و آنها با هزار امید و آرزو به کاندیداها رای دادند.

در نشریه شماره 48 مجله نما+ هم، افراد این گروه به بیان دیدگاههای خود در مورد سازمان پرداختند.

مهران بکایی گفت: ... اهم اهداف اینجانب عبارتست از اصلاح ساختار سازمان که آنرا به سمت بنگاه اقتصادی سوق داده است، متعادل کردن مسئولیت مهندسان،اعتلای جایگاه و شان مهندسی، اصلاح شیوه سهمیه بندی، ایجاد شفافیت در عملکرد سازمان.

رابین صدیق پور گفت: .... میخواهم دفاتر کارگذاری و صدور پروانه را تعطیل کنم و یا اینکه ترتیبی اتخاذ شود که تبعیض بین دفاتر کارگذاری و سایر دفاتر مهندسی برطرف شود، خدمات مهندسی را که الان محدود به مهر و کوپن است، گسترش دهم، جلسات هیئت مدیره را از طریق اینترنت ببینم و آموزش مهندسان را جدی تر کنم.

محمود نجفی الموسوی گفت: باید آگاهی اعضاء از وظایف خود بیشتر شود، مراجعات غیرحضوری به سازمان کم شود، امکانات رفاهی ایجاد شود، به مهندسان جوان ارزش بیشتری داده شود و اعضا در تصمیم گیریهای سازمان مشارکت بیشتری داشته باشند.

امیرمحمد اخوان صراف گفت: هدف من، حضور موثر سازمان در جریانات اقتصادی-اجتماعی جامعه، تعامل میان رشته ای، تغییر اساسی در نظام تدوین تعرفه خدمات مهندسی، شفاف سازی امور و تبدیل سازمان به "خانه مهندس" است.

اکبر ربانیفرد گفت: ... تنها با تغییر و تحول در معادلات نادرست حاکم بر صنعت ساختمان است که می توان انتظار کار مهندسی در سطح علمی و بالا رفتن شان و منزلت اعضاء را داشت.

علیرضا قنادی اف گفت: آیا سازمان در حفظ و ارتقای جایگاه و منزلت من کوشیده است؟ و برای رفاه من گامی برداشته است؟ و آیا تشکیلاتی بوروکراتیک و شبه دولتی است؟ کوشش ما برای بهبود وضع موجود خواهد بود.

با این اهداف و افکار و شعارها، این شش نفر در انتخابات شرکت کردند، پنج نفر عضو اصلی و یک نفر عضو علی البدل شدند و قرار شد که چند هفته بعد، در اولین جلسه هیئت مدیره سری جدید شرکت کنند.

و این شروع یک مسیر پرفراز و نشیب است ....

آدم کوته فکر، همیشه کوته فکر است!

تمثیل: راه بهشت

مردی با اسب و سگش در جاده‌ای راه می‌رفتند.

 هنگام عبور از کنار درخت عظیمی، صاعقه‌ای فرود آمد و آنها را کشت.

 اما مرد نفهمید که دیگر این دنیا را ترک کرده است و همچنان با دو جانورش پیش رفت.

 گاهی مدت‌ها طول می‌کشد تا مرده‌ها به شرایط جدید خودشان پی ببرند.

 پیاده ‌روی درازی بود، تپه بلندی بود، آفتاب تندی بود. عرق می‌ریختند و به شدت تشنه بودند.

 در یک پیچ جاده دروازه تمام مرمری عظیمی دیدند که به میدانی با سنگفرش طلا باز می‌شد و در وسط آن چشمه‌ای بود که آب زلالی از آن جاری بود.

 رهگذر رو به مرد دروازه ‌بان کرد و گفت: "روز بخیر، اینجا کجاست که اینقدر قشنگ است؟"

 دروازه‌بان: "روز به خیر، اینجا بهشت است."

 - "چه خوب که به بهشت رسیدیم، خیلی تشنه‌ایم."

 دروازه ‌بان به چشمه اشاره کرد و گفت: "می‌توانید وارد شوید و هر چه قدر دلتان می‌خواهد بنوشید."

 - "اسب و سگم هم تشنه‌اند."

 نگهبان: "واقعأ متأسفم. ورود حیوانات به بهشت ممنوع است."

 مرد خیلی ناامید شد، چون خیلی تشنه بود، اما حاضر نبود تنهایی آب بنوشد.

 از نگهبان تشکر کرد و به راهش ادامه داد. پس از اینکه مدت درازی از تپه بالا رفتند، به مزرعه‌ای رسیدند.

 راه ورود به این مزرعه، دروازه‌ای قدیمی بود که به یک جاده خاکی با درختانی در دو طرفش باز می‌شد.

 مردی در زیر سایه درخت‌ها دراز کشیده بود و صورتش را با کلاهی پوشانده بود، احتمالأ خوابیده بود.

 مسافر گفت: "روز بخیر"

 مرد با سرش جواب داد.

 - "ما خیلی تشنه‌ایم . من، اسبم و سگم"

 مرد به جایی اشاره کرد و گفت: "میان آن سنگ‌ها چشمه‌ای است. هرقدر که می‌خواهید بنوشید."

 مرد، اسب و سگ به کنار چشمه رفتند و تشنگی‌شان را فرو نشاندند.

 مسافر از مرد تشکر کرد. مرد گفت: "هر وقت که دوست داشتید، می‌توانید برگردید."

 مسافر پرسید: "فقط می‌خواهم بدانم نام اینجا چیست؟"

 - "بهشت"

 - "بهشت؟ اما نگهبان دروازه مرمری هم گفت آنجا بهشت است."

 - "آنجا بهشت نیست، دوزخ است."

 مسافر حیران ماند: "باید جلوی دیگران را بگیرید تا از نام شما استفاده نکنند! این اطلاعات غلط باعث سردرگمی زیادی می‌شود!"

 - "کاملأ برعکس؛ در حقیقت لطف بزرگی به ما می‌کنند. چون تمام آنهایی که حاضرند بهترین دوستانشان را ترک کنند، همانجا می‌مانند."